Agnieszka Przekupień

Najtrudniejsze są powroty do krainy dzieciństwa. I choć Agnieszka Przekupień ani zbyt daleko od lat dzieciństwa nie odbiegła, ani nie wyjechała z Podhala na stałe czy na długo – to jednak jej pierwszy recital wokalny pod Giewontem był nie tylko wielkim przeżyciem artystycznym – także był wzruszający dla tych, którzy pamiętają ją z czasów nieco dawniejszych.

Kończyła – podobnie jak jej trzy siostry: Justyna, Paulina i Maria – Państwową Ogólnokształcącą Szkołę Artystyczną, specjalizując się w literaturze i osiągając w tej dziedzinie spore sukcesy, m.in. kilkakrotnie zajmując czołowe miejsca w konkursie „Wielka Gala Poezji”. Po zdaniu matury w zakopiańskim Liceum im. O. Balzera poszła na polonistykę na UJ, ale prawdziwe powołanie znalazła jednak w muzyce (w POSA uczyła się także gry na fortepianie i śpiewu) podejmując kolejne studia na wydziale wokalno-aktorskim Akademii Muzycznej w Gdańsku.

Agnieszka Przekupień i Ignacy Jan Wiśniewski

Od 2007 r. wygrywa, albo zdobywa czołowe miejsca niemal we wszystkich konkursach piosenkarskich, w których bierze udział: „Kraina Łagodności” w Krakowie 2007, „Śpiewać każdy może”, Kraków 2007, „Talenty Małopolski” 2009, „Pamiętajmy o Osieckiej” 2009, „Korowód”, Kraków 2010, Ogólnopolski Konkurs Piosenki Aktorskiej „Reflektor”, Koszalin 2013, Studencki Festiwal Piosenki, Kraków 2014… Grywa na sopockich i gdańskich scenach musicalowych od 2012 r., ale z wielką sceną wiąże się najbardziej, gdy wygrywa casting na główną rolę w jednym z najbardziej znanych musicali wszechczasów Dźwięki muzyki Richarda Rodgersa i Oscara Hammersteina II – wystawianym od 24 marca 2014 r. przez Gliwicki Teatr Muzyczny, zaś od października 2014 kreuje postać Marii Magdaleny w rock-operze Jesus Christ Superstar Tima Rice’a i Andrew Lloyda Webbera na scenie Teatru Muzycznego w Łodzi. Z niezwykłym sukcesem.

A więc – ciągle w podróży. Kraków – Gdańsk – Gliwice – Łódź… I rodzinne Kościelisko, dokąd wraca co chwilę, by w rodzinnym domu po raz kolejny odczuć tak ważne wsparcie dla tego co robi, aprobatę dla niełatwej przecież drogi życiowej, która dla rodziny musi być ogromnie trudna: bezustanne podróże, światła sceny, szalony tryb życia i – sukcesy oraz idąca w ślad za nimi coraz większa sława. Miła, ale niebezpieczna jak narkotyk, gdy się nie umie nad nią zapanować. Kościelisko jest dla niej jak ziemia dla mitologicznego Anteusza, który z kontaktu z nią czerpał siły…

Pomysł zaprezentowania się Zakopanemu w wielkim stylu powstał po uwieńczonym sukcesem recitalu Agnieszki Przekupień we wrocławskim Klubie Autograf, zorganizowanym we współpracy z agencją Impart oraz znanym aktorem i konferansjerem Bogusławem Sobczukiem. Miejsce było wymarzone: prestiżowy Teatr Witkacego, gdzie Agnieszka występowała jeszcze w czasach POSA, na szkolnych zajęciach teatralnych.

Agnieszka Przekupień

Recital, zatytułowany Tam i z powrotem odbył się późnym wieczorem 15 sierpnia 2015 r. na małej scenie teatru. Artystka zaczęła od fragmentu musicalu Dźwięki muzyki, a potem było istne szaleństwo doskonałych piosenek, kapitalnych prezentacji utworów lirycznych, dynamicznych, wesołych, a nawet śmiesznych, jak powiedział ciekawie prowadzący spotkanie Bogusław Sobczuk. Były piosenki z Kabaretu, musicalu Mamma mia, utwory z kabaretów Polski międzywojennej – i Kabaretu Starszych Panów, dzieła Agnieszki Osieckiej i światowe standardy – a wśród nich owacyjnie przyjęty hit wszechczasów Over the Rainbow, który w premierowej wersji musicalu Czarnoksiężnik z krainy Oz śpiewała niezapomniana Judy Garland. Część utworów wykonywana była w doskonałej angielszczyźnie, trafiały się też wstawki francuskie.

Ignacy Jan Wiśniewski

Aktorstwo najwyższej próby, idealna dykcja, ciekawa interpretacja, rewelacyjne zgranie z towarzyszącym śpiewaczce doskonałym pianistą Ignacym Janem Wiśniewskim z Gdańska… Mam tylko jedną pretensję: że był to jednorazowy koncert, a nie spektakl teatralny, który by był powtarzany i na który można by chodzić przynajmniej co kilka tygodni…

Agnieszka Przekupień

Jednym z bisów była piosenka Barbry Streisand z filmu Narodziny gwiazdy. Jak podkreślił Bogusław Sobczuk – to może być przypadek proroczy. Moim zdaniem, to nie przypadek, i nie proroczy. To komentarz do tego, co właśnie się wydarzyło.

Publiczność w Teatrze Witkacego

Sala była pełna, a półtoragodzinny spektakl minął jak jedna chwila. Potem były podziękowania, pełne wzruszenia wyznanie Agnieszki Przekupień o zrealizowaniu marzenia, o wspieraniu przez rodzinę i przyjaciół – zakończone łzami i ogromną owacją. Choć z tytułowego Tam i z powrotem zapewne teraz przez jakiś czas ważniejsze będzie tam, to liczę na to, że niezbyt długo będziemy musieli czekać na to z powrotem.

Tekst: Maciej Pinkwart

Fotografie: Renata Piżanowska